Toch een blog...

Lieve mensen,

Velen vroegen mij vantevoren of ik een blog zou gaan bijhouden, en steeds zei ik nee..met de mededeling dat ik tijdens de reis zo min mogelijk achter een scherm wilde zitten.. En daar zit ik dan, in een hostel in Moskou, achter een scherm. En merk hoe leuk ik het vind om wat ik zie en meemaak te delen. Schrijf nu elke avond in een papieren dagboekje, maja, dat leest niemand behalve Carline. Facebook lonkt, maar dit is leuker..denk ik. Ik ga het in ieder geval proberen!

Komt ie!, verslag van de eerste 3 dagen..

Na een prima vlucht met strakke snoeten door de paspoort- en visumcontrole, mijn gedachten gaan terug naar de keer dat ik voor de val van het IJzeren Gordijn in Tsjechie was.. Carline in de stress dat er op een vliegveld van een redelijk Europese stad met 10miljoen inwoners geen ATM zou zijn, en dus geld gewisseld met torenhoge commissie, gelukkig dankzij mij maar een beetje geld..
Het Cyrillisch schrift zorgt meteen voor hilariteit, met name bij het het ontdekken van de metro, te meer daar ons kopietje van het kaartje ook geen kleuren heeft.. (die hebben we natuurlijk inmidddels wel in kleur..) De Russen spreken zeer slecht Engels, maar zijn zeer aardig en behulpzaam met handen en voeten. Als we met 10 vingers een 10 ritten metrokaart proberen te kopen, schiet een wel-wat-Engels-sprekende Rus uit de rij ons te hulp, en leidt ons vervolgens door de drukte naar de juiste metrolijn. Werkelijk prachtige metrostations, vol decoratie, en heel diep! En: zoals Hester mij jaren geleden al eens verwonderd vertelde: duizenden mensen gaan in en uit de metro, op de roltrap, en NIEMAND duwt, zelfs niet als je een backpack op hebt. Daar kan Nederland nog HEEL veel van leren.

Alle mannen lijken hier een beetje op Poetin. Brede kop, licht ogen, bleek ook. De vrouwen ordinair en/of slonzig.
Het hostel is typisch hostel, met veel vage lui. Russen met blote bierbuiken die de hele dag eten: vlees. Wel een lekker huiselijk en rommelig sfeertje. De eerste avond heerlijk Georgisch gegeten, mjum, dat smaakt goed na zo'n reis. Bier is helaas vrij duur. Zoals zoveel hier, proberen op te letten, hoewel een aantal dingen ook wel weer meevalt. Na een bijna tropische regenbui naar bed in ons piepkleine knusse kamertje.
De kop is eraf, en is nu al zo anders! Gewoon als zijn, maar dan ergens anders. In plaats van vakantie, wat altijd een soort event is. Zen voel ik me ook wel. Lekker slapen.


Uitgeslapen en Moskou in gegaan, naar het Kremlin. Veel uientorentjes en iconen. Toch eens opzoeken wat nou precies anders is en gaat binnen de Russisch-Orthodoxe kerk, behalve dan het dubbele kruis.
Rode Plein gezien, geluncht bij de meest chagrijnige serveerster ooit, het Gum warenhuis doorgewandelde, toen naar..het Bolshoi, alwaar wij na wat gedrentel op de zwarte markt (lees: een mannetje voor de deur) een kaartje kochten voor 1000 roebel (24 euro!! (die later onder de sticker 800 roebel bleken te zijn, maar bij de kassa begonnen ze bij 4000 roebel..)
Nog snel een Russian Phrasebook gekocht, en toen, op onze slippers danwel gympen, het theater in. Echt geweldig! The Enchantress van Tchaikovsky, met Engelse boventitels! Hoe goed! We gingen voor de ervaring, maar zaten al gauw midden in de opera en het verhaal. Prachtig gezongen allemaal, en heerlijke Tchaikovsky-muziek. Die Russen weten wel hoe het moet.
Via de supermarkt (24 uur open!!) naar het hostel, alwaar we niet de enigen waren die s nachts nog stonden te koken. Daarna voetbal kijken met een paar Russen. De bierbuik wat nader bekeken; op beide "borsten" enorme tatoeages die verdacht veel leken op de iconen die vanmiddag in de kerken zagen... Verder drinken de bierbuiken alleen maar thee.. Slaap lekker!


Dag 3. Altijd pittig, en dat vonden vandaag vooral mijn benen. Lenin was helaas niet thuis, van maart tot en met 10 juli dicht, net jammer. Rode Plein plus St. Basils Chathedral, of hoe dat prachtige ding ook mag heten, van buiten en binnen uitgebreid bekeken. Geprobeerd uit te vogelen waar Peter d'Hamecourt altijd stond.
Eind gelopen naar de grote, vergane glorie winkelstraat, 5-euro-koffie en thee bij de Starbucks (maar wel lekker!), en verdwaald op weg naar het Puschkin museum; gelukkig snapt iedere Rus die twee woorden.
Dat museum is in 2en gedeeld, vandaag het "oude" gedeelte gedaan, morgen gaan we voor de 20e eeuw!
De supermarkten hebben hier ook heerlijke traiteur-achtige dingen; vandaag goed gebruikt gemaakt van ons woordenboekje; de Russen vinden ons heel grappig dan. Een broodje of pannenkoekje (daar hebben ze hier heel veel van!) aanwijzen, en dan heb je 3 woorden nodig: kaas, vlees en zoet.
Daarna de Yathzee competitie geopend. En heerlijke voetmassage van lief :)
Morgenavond met de trein!!!